Dziś w końcu dotarł mój pierwszy parawing i od razu poszedłem go przetestować!

Z Takoonem się nie udało, z F2 też nie. Potem trochę czekałem tu i tam – i ostatecznie zdecydowałem się na Duotone Stash 4m. Właściwie chciałem model POW, ale był niedostępny – za to Stash został dostarczony od ręki.

Zanim wszedłem z nim na wodę, zrobiłem trzy zwroty (halsy) na parkingu przy spocie, używając Stasha i deskorolki. Od razu wszystko zadziałało, więc przebrałem się i poszedłem na pomost.

Na pomoście wiało akurat z tego kierunku, z którego nie jestem w stanie wystartować z wingiem. To właśnie między innymi dlatego w ogóle pomyślałem o parawingu – żeby móc startować z pomostu przy dowolnym kierunku wiatru, pełne 360°.

Przy pierwszej próbie pomyślałem, że po prostu złożę parawinga i będę trzymał bar ni winga w tylnym w ręku na desce – bez szans. Za duzo tego albo po prostu jeszcze nie wiem, jak to ogarnąć. Na pewno przyda się jakaś torba na pas, żeby chować w niej parawinga w trakcie startu lub pompy, downwinda.

Po dwóch minutach zabawy ze skrzydłem na pomoście pomyślałem: Może po prostu wystartuję tak, jak robię to z wingiem? – Pomyślałem, zrobiłem.

Wiatr przy pomoście był bardzo szkwalisty przez nasypy, które zasłaniają skutecznie wiatr. Poczekałem na mocniejszy podmuch trwający ok. 5 sekund – i od razu za pierwszym razem się udało! A potem również w większości kolejnych prób. Tylko jak wiatr mi zdechł w trakcie startu to zaliczałem glebę. Dlatego właśnie ta torba, żeby startować ze złożonym wingiem i odpalać go znacznie dalej od brzegu, gdzie już wiatr daję radę.

Trzymanie deski w prawej ręce przy starcie było dla mnie nietypowe, bo zazwyczaj trzymam wing w prawej, a deskę w lewej. Ale: parawing daje przy starcie z pomostu znacznie więcej liftu niż zwykły wing – i finalnie startuje się nawet łatwiej niż klasycznym skrzydłem. Myślę, że niedługo pozwoli mi to również używać mniejszych foili przy dockstarcie z parawingiem.

Na filmie latam na:

• Duotone Stash 4m
• F-One JAM 1400
• Naish Microchip 80 cm, 5L Board

Zobacz na YouTube


Dalej od pomostu jeździło się znacznie lepiej – ale niestety nie było nikogo, kto mógłby mnie wtedy nagrać.

No cóż – jutro ciąg dalszy!

Na drugi dzień znowu pływałem z parawingiem. Wiatr dalej wahał się w granicach 3 do 17 węzłów. Te 17 kts to były krótkie, kilkusekundowe szkwały, które w ogóle umożliwiały mi start z pomostu.

Po jakimś czasie postanowiłem spróbować wystartować na mojej desce do winga – Skywalker Rayo V2 70L. Udało mi się raz, na bardzo krótko, podczas jednego mocniejszego szkwału, który trwał może maksymalnie 20 sekund. Miałem też wtedy mniejszego foila – SK8 1150.

Przy okazji doświadczyłem, jak działa start z parawingiem nawet na mniejszej desce. Dla mnie, przy 92 kg, deska 70L to właściwie tzw. sinker. Mimo to start nie jest trudny. Przy odpowiednim wietrze można wystartować już za pierwszym razem. Pompowanie deski wygląda inaczej niż z klasycznym wingiem – mam wrażenie, że nawet łatwiej. Oczywiście trzeba mieć więcej wiatru, przynajmniej na obecnym poziomie mojej obsługi parawinga.

Teraz na kilka dni wiatr zdechł, więc chwilowo koniec eksperymentów, a na samą pompę z pomostu – po tych wszystkich dniach latania – nie mam już dziś kompletnie siły . Będę dalej dawał znać, jak rozwija się moja „kariera” na parawingu!